Personel Bağlılığının Değerlendirilmesi: Anketler Buna Değer mi?

Personel anketleri için bence en iyi İK aracı hakkında konuşacağız. Bir şirketin departmanının çalışmalarının çeşitli yönleriyle ilgili çalışanların memnuniyeti hakkındaki bilgilere erişmenize ve bunları analiz etmenize ve yöneticilerin performansını objektif olarak değerlendirmenize olanak tanır.

Bununla, çeşitli departmanların performansını karşılaştırabilir, seçilen bir süre boyunca dinamikleri değerlendirebilir ve sıralamaları belirleyebilirsiniz.

Genel olarak, kendini çok verimli bir şekilde kanıtlamış harika bir araçtır. Ancak, tüm inkar edilemez değerlerine rağmen kullanmanızı tavsiye etmiyorum ve nedenini biraz sonra anlatacağım. Öncelikle, neden ihtiyaç duyulduğunu ve bana nasıl ulaştığını açıklayayım.

Bir müşterimin iki sorunu çözmesi gerekiyordu. Bunlardan ilki, bir personel anketi aracılığıyla yöneticilerin yetkinliklerini değerlendirmek ve her birine yönetim kalitesini nasıl artırabilecekleri konusunda tavsiyelerde bulunmaktı. İkinci sorun ise, çalışanların işin çeşitli yönlerinden memnuniyet düzeyinin değerlendirilmesi ve kullanılan göstergelerle birimlerin derecelendirilmesiydi.

Ön koşullar, veri toplama ve işlemenin anonim olması ve sonuçların tüm katılımcıların dikkatine sunulmasıydı.

Çalışanların şirketteki işlerine karşı tutumları hakkında bilgi almaya ve analiz etmeye olanak tanıyan araç seti, çoğunlukla psikologlar tarafından oluşturulmuştur.

Birçok tekniğin yazarları tüm araştırma ekipleridir, ancak çeşitli anketlerin varlığına rağmen, uygun bir araç seçmenin kolay bir iş olmadığı ortaya çıkmıştır.

Gerçek şu ki, psikologlar ve sosyologlar tarafından geliştirilen tekniklerin çoğu bilimsel araştırmalara yöneliktir. Bu teknikler kullanılarak elde edilen veriler, yazarlara yakın olan bazı bilimsel kavramların gösterilmesine izin verir, ancak kullanıcının profesyonel olmayan bir kişinin bile anlayabileceği basit ve net pratik öneriler vermesine izin vermez. Bu durum hem otomatik sistemler hem de rastgele sorulardan oluşan bir listeye sahip ilkel formlar için geçerlidir.

Birçok yazarın çalışmalarını ciddiye aldım ve bazı yöntemleri denedim, ancak elde edilen verilerin nasıl kullanılacağını, müşteri için nasıl bir sonuç yazılacağını, anket katılımcılarına ekiplerinde gerçekten neler olup bittiğini nasıl açıklayacağımı ve bir bölüm başkanına nasıl tavsiyede bulunacağımı anlamadım. Böylece benim görevim için tüm bu psikolojik araçların çabaya değmeyeceği anlaşıldı.

Psikolojiyi bir kenara bıraktım ve bunun yerine mantık, sağduyu ve yönetim literatürünü yardıma çağırdım.

Sanırım bazı okuyucular bana katılmayacaktır, ancak bana öyle geliyor ki çalışanların çalışma koşullarından memnuniyetine ilişkin bir anket yapmak son derece riskli. Çalışanlara sorular soruluyor ve işveren yanıtlara göre beklentilerini değerlendirebiliyor.

Eğer işveren sırf meraktan bir anket yapmıyorsa, o zaman en azından buna bir şeyleri değiştirme isteği eşlik etmelidir. Bu yüzden anketten sonra çalışanlar şirkette bir şeylerin daha iyiye doğru değişeceğini bekler. Ancak gerçekte bu her zaman gerçekleşmez.

Tavsiyeler verimsiz yöneticilere nadiren yardımcı olur ve şirket sahipleri ek fonlar gerektirdiği için maaşların yükseltilmesi ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi yoluyla çalışan memnuniyetinin artırılması konusunda çok istekli değildir. Bu tür kararlar genellikle anketlerden elde edilen verilere dayanılarak değil, istenmeyen personel devri ve genel olarak personel istihdamı ile ilgili sorunlar nedeniyle alınmaktadır.

Herhangi bir değişimin olmaması, çalışanların hayal kırıklığına uğramasına neden olmaktan başka bir işe yaramaz. Daha önce, şirket yönetimi mevcut sorunları "bilmediği", "fark etmediği" veya "anlamadığı" için hiçbir şeyi değiştirmemiş ve daha iyiye doğru bir değişim için umut bırakmamıştır. Ancak şimdi anket sonuçlarını yorumladıktan sonra harekete geçilmemesi çalışanların "burada hiçbir şey değişmeyecek ya da daha iyi olmayacak, kesinlikle" diye düşünmesine neden oluyor. Dolayısıyla işverene yönelik olası olumsuzluk.

Anketin olumlu sonuç vereceğinden emin değilseniz anketi yapmayın.

Benim durumumda, olumlu sonuçlar alamayacağımızdan oldukça emindim ancak yine de müşterimi anketi yapmaya ikna edebildim. Neden mi? Çok basit: müşteri bir devlet şirketiydi ve yönetimi, tanımı gereği maaşları, ikramiyeleri veya ankette çalışanlara sorulan işin diğer maddi yönlerini aktif olarak etkileyemiyordu. Bu şekilde çalışanların yüksek beklentileri yoktu ve anketin kendisi sadece olumlu duygulara neden oldu çünkü üstlerin astlarının ne düşündüğünü gerçekten önemsediğini gösterdi ki bu tür şirketlerde bu oldukça nadirdir.

Kendi başına, bu araç - anket - oldukça iyi görünüyor. Pazarlama Uzmanı ve koçlar, tahmin edilen parametrelerin yaratıcı bir şekilde işlenmesi için bu aracı faydalı bulabilirler.

Elbette, çalışanların memnuniyetini değerlendirmek için kullanılabilir, ancak olumsuz sonuçların olmadığından emin olmak hiç de kolay olmayacaktır.

Ve son olarak - bir bonus: çalışanların şirketteki memnuniyetini ölçmenin en kolay ve en güvenli yolu sadece bir sorudur - "Şirketimizi bir işveren olarak arkadaşlarınıza tavsiye eder misiniz?". Bu soruyu düzenli olarak sorun ve dinamikleri takip edin.

Size başarılar dilerim!