Jak nie powinieneś zachowywać się przy szefie

Dlaczego czasami tak trudno jest znaleźć drogę do swojego szefa? Główna trudność polega na tym, że wszyscy jesteśmy różni. Ktoś denerwuje się, gdy pracownicy wykazują zbyt dużą inicjatywę, a zupełnie odwrotnie, ktoś po prostu nie może znieść biernych pracowników, którzy w milczeniu spędzają przydzielone im godziny w biurze. Jak nie stać się powodem irytacji szefa? Jak wybrać najlepszy model zachowania, przestać drżeć i bladnąć przy dobieraniu słów do prywatnej rozmowy? Pomimo tego, że każdy człowiek wymaga indywidualnego podejścia, istnieje kilka uniwersalnych zasad, podstawowych "nosów" - rzeczy, których nie powinno się robić, nawet jeśli bardzo się tego chce.

Jeśli nie planujesz stracić pracy, lepiej odmów sobie nawyku udowadniania swojej racji zawsze i wszędzie. Oczywiście, mądry szef nie uważa własnego zdania za jedyne prawdziwe i bierze pod uwagę rady pracowników. Jednak nie każdy szef przyjmuje krytykę z wdzięcznością. Zanim wejdziesz w gorące debaty, pomyśl: czy warto? Czy powinieneś z dumą ogłosić, że całkowicie nie zgadzasz się z punktem widzenia szefa, gdy stawką jest twoja kariera i wynagrodzenie? Szanuj zdanie pracodawcy i pamiętaj: czasem milczenie jest złotem. Zachowanie swojego zdania dla siebie nie oznacza bycia pokonanym.

Życie prywatne to wszystko to, co dzieje się poza miejscem pracy w czasie wolnym od pracy. Lepiej nie zdradzać szefowi wszystkich szczegółów swojego wolnego czasu - mało kogo interesuje, ile razy dziennie karmisz kota, gdzie najtaniej kupić proszek do prania i dlaczego wczoraj pokłóciłeś się z kolegą. Swoje problemy emocjonalne zostaw przyjaciołom i bliskim - nadmierna szczerość nigdy nikomu nie wyszła na dobre.

Można być "po tej samej stronie" z szefem, ale należy pamiętać o zachowaniu dystansu. Szef jest zawsze szefem. Kiedy pracownik otwarcie stara się zostać przyjacielem szefa i jawnie przytakuje każdemu jego słowu, takie zachowanie jest nieświadomie odbierane jako hipokryzja i szukanie własnych korzyści. Zachowaj rozsądną równowagę w komunikacji: przyjaźń nie powinna zacierać granic między relacjami biznesowymi a osobistymi.

Każdy od czasu do czasu ma kłopoty: sprawy nie idą zgodnie z planem, coś nie dzieje się za pierwszym zamachem. Nie jest to jednak powód, by przyjmować rolę ofiary. Przedłużająca się melancholia obniża wydajność pracy, a więc wpływa negatywnie na ogólne wyniki i samopoczucie firmy. Pracownik nie może sprawić, by szef chciał się nim zająć, dlatego nie powinieneś zniechęcać się pierwszym niepowodzeniem i ze łzami w oczach narzekać na przeciwności losu. Jeśli nie masz wystarczających umiejętności do wykonania jakiegoś zadania - to jest to w twoich rękach. Sukces osiągają tylko ci, którzy idą do przodu, do celu i pokonują własne lęki, wątpliwości i brak pewności siebie. Ucz się, zdobywaj nowe umiejętności, czytaj książki, obcuj z ludźmi sukcesu - a z czasem zobaczysz, że pojawiające się trudności nie są tak wielkie, jak się na początku wydaje.

Popełnienie błędu nie jest złe. Złe jest nie branie za niego odpowiedzialności. Przerzucając winę za własne niepowodzenia na kogoś innego, nie wywyższasz się, a wręcz przeciwnie, psujesz swoją reputację i tracisz zaufanie współpracowników i szefa. Nie należy bać się błędów - każdy je popełniał. Ważne jest, aby przyjąć to, co się stało za pewnik, wyciągnąć właściwe wnioski, poprawić swoje błędy i uniknąć takich wpadek w przyszłości.

Najszybszym sposobem na zdenerwowanie szefa jest regularne spóźnianie się. Wydaje się, że nie ma nic prostszego niż nastawienie budzika 20 minut wcześniej i przyjście na czas. A jednak, niestety, codziennie musimy stawiać czoła klientom, kontrahentom i partnerom biznesowym, którzy przychodzą spóźnieni. Czas jest najcenniejszym ze wszystkich zasobów i nie cenić go we współczesnym, codziennym pośpiechu to czysta zbrodnia. Nie czekaj, aż Twoja niepunktualność zawiedzie do dobrego interesu. Opanuj zarządzanie czasem i planuj swój czas przynajmniej dzień naprzód.

Pierwszego wrażenia nie da się zrobić dwa razy. Spójrz na siebie w lustrze i spróbuj obiektywnie ocenić swoje odbicie. Czy podpisałbyś miliardowy kontrakt z osobą, którą widzisz? Bez wątpienia cechy osobiste, postawy, bogaty świat wewnętrzny, wykształcenie, doświadczenie zawodowe to kryteria, według których należy oceniać fachowca. Ale kto miałby do czynienia z osobą w staromodnym pogniecionym ubraniu, brudnych butach, z nieuczesanymi włosami i nieumytą twarzą? Nie ma problemu, jeśli daleko Ci do najnowszych trendów w modzie: z pewnością znajdziesz mnóstwo pomysłów na stworzenie własnego wizerunku w Internecie lub na stronach magazynów o modzie. Bądź jednak ostrożna: nie powinnaś ślepo próbować każdego stylowego wyglądu. Koniecznie weź pod uwagę osobliwości swojej sylwetki i wzrostu: Twoim zadaniem jest ukrycie niedoskonałości i podkreślenie zalet. Jeśli boisz się, że będziesz wyglądać głupio, wybierz klasykę lub udaj się do profesjonalnego stylisty i kreatora wizerunku. On lub ona pomoże ci wybrać kilka strojów, które można mieszać i które sprawią, że będziesz wyglądać nowocześnie i stylowo. Należy zaznaczyć, że marka ubrań nie jest tak ważna jak schludność wyglądu w ogóle. Kobiety nie powinny również zapominać o fryzurze, manicure i lekkim makijażu.

Umiejętność prowadzenia konstruktywnego dialogu to bardzo przydatna umiejętność, która jest niezbędna zarówno dla profesjonalistów, jak i młodych pracowników, którzy dopiero rozpoczynają swoją karierę. Nawet jeśli nie stawiasz sobie za cel, by szef Cię polubił, łatwo jest utrzymać przyjemną atmosferę w biurze: powinieneś wykonywać swoją pracę prawidłowo i zachować neutralność, gdy pojawi się konflikt. Pamiętaj: twój szef to żywy człowiek. Może być zmęczony, przygnębiony lub szukać rozwiązań dla miliona problemów tak samo jak Ty. Jeśli zależy Ci na długoterminowej współpracy, szanuj zdanie szefa, zachowaj spokój, cierpliwość i pracuj dla dobra firmy.