9 zasad geniuszu

Czy wiesz, że kreatywności można się nauczyć? Udowadnia to Michael Michalko, ekspert od kreatywności i autor książki "Cracking Creativity", w której zdradza, jak Einstein, Edison, Tesla, Michał Anioł, Mozart tworzyli swoje arcydzieła. Jak się okazuje, istnieje 9 głównych strategii kreatywnych:

Główną zasadą geniusza jest to, że uczy się on patrzeć na problem maksymalnie szeroko. Leonardo Da Vinci uważał, że aby rozwiązać problem trzeba go sformułować na różne sposoby. Był pewien, że często spojrzenie na problem jest zamglone przez stereotypy, dlatego należy je zniszczyć. Podejście twórcze zakłada, że na problem patrzy się z różnych stron.

Albert Einstein powiedział, że różne rodzaje myślenia bardzo pomagały mu w rozwiązywaniu zadań i generowaniu nowych pomysłów. Na przykład, potrafił sformułować pytanie nie tylko w słowach, ale także w postaci diagramu. Pomyśl tylko, czy potrafisz przedstawić swoje pytanie w formie diagramu?

Na długo przed Einsteinem Galileo Galilei uderzył swoich współczesnych umiejętnością wyrażania swoich pomysłów w szkicach, a nie tylko w słowach, jak zwykli to robić ówcześni naukowcy.

Geniusze zawsze wiedzieli, że ilość zawsze zmienia się w jakość, dlatego ciągle eksperymentowali. Na przykład Thomas Edison miał 1093 patenty na wynalazki. Przy okazji, miał nawet swój własny podział pomysłów: musiał dokonać małego wynalazku raz na 10 dni i wielkiego wynalazku raz na pół roku. Zgodzisz się, że jest to doskonały harmonogram, który pozwala zachować koncentrację.

Jest to również bardzo dobre podejście, ponieważ im więcej pracuje twój mózg, tym lepiej pracuje. Johann Bach pisał kantatę każdego dnia, nawet jeśli był chory lub wyczerpany. Mozart również był bardzo produktywny: stworzył ponad 600 kompozycji w swoim życiu.

Pomysły dla geniusza są jak klocki Lego. On lub ona nie zawsze postępuje zgodnie z instrukcją, ale tworzy nowe kombinacje. Weźmy na przykład słynny wzór E=mc2. Każde pojęcie tutaj zawarte - energia, masa i prędkość światła - zostały stworzone przed Einsteinem. Ale wkład Alberta polegał na tym, że potrafił je połączyć jak klocki Lego. Sam naukowiec powiedział, że jego sposób myślenia to gra kombinacyjna lub umiejętność prawidłowego łączenia obiektów.

Pewnego dnia gdy Nikola Tesla oglądał zachód słońca porównał go do silnika.Tak pojawił się silnik działający na prąd zmienny. Naukowiec August Kekule miał kiedyś sen o wężu gryzącym własny ogon. Po przebudzeniu zrozumiał, że cząsteczka benzolu ma postać pierścienia.

Dostrzeganie spójności w rzeczach nie dających się połączyć to jeszcze jedna umiejętność geniusza. On lub ona widzi połączenia tak, jak nie widzi tego żaden inny człowiek.

Aleksander Bell, wynalazca telefonu, odkrył kiedyś, że wibracje wewnątrz ludzkiego ucha przypominają drgania stalowej membrany. Takich przykładów w świecie nauki jest całe mnóstwo! Wiele wieków temu Arystoteles napisał, że posługiwanie się metaforami jest oznaką geniuszu. Uważał, że arcydzieła powstają wtedy, gdy ludzie widzą analogię w różnych sferach, w których na pierwszy rzut oka nie ma nic wspólnego.

Czasami bardzo trudno jest znaleźć rozwiązanie problemu, a generowanie nowych pomysłów wydaje się trafiać w ślepy zaułek. Co robić? Szukać tam, gdzie nikt wcześniej nie szukał. Na przykład Thomas Edison długo zmagał się z pomysłem żarnika węglowego. Pewnego dnia bawił się kawałkiem plasteliny, gniotąc go w rękach. W pewnym momencie uderzyło go, że węgiel można skręcić jak linę - i to jest to, żarnik gotowy!

Aby wpaść na dobry pomysł trzeba szukać nawet tam, gdzie nikomu wcześniej nie przyszło do głowy szukać. Odpowiedź może być ukryta nawet w zwykłym kawałku plasteliny, który trzymamy w rękach.

Aleksander Fleming zauważył kiedyś, że na hodowli martwych bakterii pojawia się pleśń. Wielu lekarzy zapewne zauważyło coś takiego wcześniej, ale nikt nigdy nie zwrócił na to uwagi. Fleming wpadł jednak na pomysł, że tę pleśń można również badać. W rezultacie odkryto penicylinę, która uratowała miliony ludzkich istnień.

Słuchanie intuicji to ósma zasada geniusza.

Ostatnią zasadą geniusza jest współpraca z innymi genami. Większość naukowców, którzy dokonali wielkich odkryć, ściśle komunikowała się z ludźmi swojego poziomu - również genii. W historii jest wiele przykładów, kiedy społeczeństwa i grupy utalentowanych ludzi pomagały posuwać naukę, sztukę i świat do nowych odkryć.