Het gevaar van het aannemen van een ontrouwe werknemer
De term "loyaliteit" is vrij recent in het lexicon van leidinggevenden en HR-managers terechtgekomen, maar de precieze definitie ervan is niet duidelijk, aangezien elke leidinggevende de loyaliteitscriteria zelf definieert, gaande van persoonlijke trouw tot een formele naleving van de regels. Hoewel alle definities iets gemeen hebben - een werknemer wordt als loyaal beschouwd als op hem kan worden vertrouwd, als hij een taak kan voltooien, of als hij u tenminste waarschuwt dat die taak niet kan worden voltooid. Er kunnen problemen ontstaan met werknemers die niet zijn ontslagen toen hun ontrouw aan de organisatie of het hoofd werd ontdekt. Zelfs als deze werknemer over alle nodige kennis en vaardigheden beschikt en hooggekwalificeerd is, kunnen er vele redenen zijn waarom hij slecht functioneert.
Een laag salaris kan de reden zijn, evenals onvolledige voordelen of ongemakken op kantoor, die een werknemer dwingen tijd te besteden aan klachten en deze ontevredenheid zal zich verspreiden onder alle werknemers en hen één voor één besmetten. Een ander probleem is het personeel dat een organisatie ziet als een overgangsfase in hun carrière, zij geven niet om een gemeenschappelijke zaak, en zij zien in hun meerdere geen leider. Bij elkaar geraapt zetten deloyale werknemers elkaar op tegen het management, en leggen de niet-inhoudelijke medewerkers een publieke berisping op.
Er zijn geen zekere manieren om ontrouwe werknemers te identificeren, maar er zijn loyaliteitscriteria die het mogelijk maken bij benadering conclusies te trekken. De eerste manier om ontevreden werknemers te identificeren - is te beginnen met vragen te stellen; zij die niets verbergen zullen vragen beantwoorden zonder aarzeling of ontwijking, zodat soms onmiddellijk duidelijk wordt wat hun gezindheid is. Maar misschien is het nodig om persoonlijke vragen te stellen, om een mening te vormen over een werknemer, ontwijkende antwoorden wijzen op een verlangen om iets te verbergen.
Meer bewijzen van ontrouw zijn leugens, halve waarheden, verzwijging en chantage. Bijvoorbeeld, de praatjes van een werknemer dat hij of zij gelokt wordt door uw concurrenten, maar hoe u hem of haar kunt behouden door het salaris te verhogen. Het heeft geen zin zo'n werknemer te houden, want hij of zij vertrekt toch wel. Elke inmenging in de zaken van het personeelsbeheer kan ook een teken van ontrouw zijn, bijvoorbeeld veelvuldig advies dat de manager niet wil of het opdringen van het standpunt van de werknemer.
Hieruit blijkt dat een werknemer u niet in staat acht een team te leiden en u uw rechten probeert af te nemen, wat onaanvaardbaar is. Natuurlijk is het onmogelijk om de loyaliteit van alle werknemers te bereiken, maar u moet ervoor zorgen dat sleutelposities worden bezet door betrouwbare mensen op wie u kunt rekenen in een cruciaal moment. Zij die niet zullen vluchten in moeilijke tijden zijn de troef die zullen helpen bij het veroveren van nieuwe hoogten.