Hoe leer je managers de beste beslissingen te nemen?
Het leven van veel mensen kan afhangen van één enkele beslissing van een manager of een leidinggevende. Hoe hangen de beste en juiste beslissingen af van het vermogen om te communiceren?
Laten we zeggen dat je $ 50.000 beschikbaar hebt om te investeren. En stel nu dat u drie adviseurs hebt.
Hier zijn ze:
Een astroloog.
Een financieel analist met 5 jaar ervaring.
Een 4-jarig meisje.
Wie van hen zou u uw geld toevertrouwen? Natuurlijk zou de meerderheid de analist vertrouwen. En op het eerste gezicht lijkt dat logisch en juist.
Een psychologisch experiment
Inmiddels is een dergelijk experiment uitgevoerd door een professor in de psychologie in het Verenigd Koninkrijk.
En het had een onverwacht resultaat:
De astroloog maakte zijn keuze op basis van de oprichtingsdatum van het bedrijf.
De financieel analist onderzocht de activiteiten van de onderneming in de afgelopen 7 jaar en investeerde op basis van deze analyse.
Het meisje heeft vier willekeurige bedrijven gekozen uit de lijst van mogelijke investeringen.
Zelfs de eerste resultaten waren meer dan interessant. Tijdens de eerste week van het experiment verloor de astroloog 10% van het geld, de analist 7%, en het meisje - 4%. Maar dat is nog niet alles.
Het experiment zou een jaar duren. En een jaar later waren de resultaten nog spannender. Door de marktschommelingen verloor de astroloog uiteindelijk 6%, de financieel analist 46% (!!). Het 4-jarige meisje daarentegen maakte een winst van 5,6% en dat is toch indrukwekkend?
Moeten we belangrijke beslissingen dan aan kinderen toevertrouwen?
Hoe interpreteren we dat? Iemand zou kunnen zeggen dat we moeten ophouden deskundigen te vertrouwen en kleine kinderen om raad moeten vragen. Maar daar gaat het niet om.
Als een deskundige een rigide causaal verband kent, kan hij of zij het resultaat met grote nauwkeurigheid voorspellen en de beste beslissingen nemen. Maar als het verband tussen de gebeurtenissen geen feit is maar meer een waarschijnlijkheid, dan wordt de mening van een deskundige slechts een mening en niets meer. In een dergelijke situatie, zo bleek uit het experiment, is er bijna geen verschil tussen adviseurs.
Soms kunnen de ervaring en kennis van deskundigen zelfs verhinderen dat een juiste beslissing wordt genomen, omdat zij gebaseerd zijn op het persoonlijke verleden. En de toekomst is vaak anders dan de ervaring uit het verleden.
Dus hoe kan iemand, vooral managers en leidinggevenden, ooit een belangrijke beslissing nemen? Een ander experiment beantwoordt deze vraag.
"Collective intelligence"
Veel eerder dan het beleggingsexperiment werd een ander experiment uitgevoerd. Enkele honderden mensen kregen een zeer specifieke en moeilijke vraag voorgelegd. Bijna niemand kende het juiste antwoord, dus gaven zij antwoorden op basis van hun eigen mening. De antwoorden waren zeer verschillend en grotendeels fout. Maar toen de dirigenten ze allemaal samenvoegden en er een soort gemiddelde waarde uit haalden, bleek dat precies te kloppen! Het bleek dus dat elk individu afzonderlijk fout zat, maar samen hadden ze gelijk!
Het klinkt intrigerend. Dat betekent dat we, om een aandachtwaardig antwoord te krijgen en een goede beslissing te nemen, zoveel mogelijk meningen nodig hebben. Bovendien moeten de meningen verschillend of zelfs polair zijn. En dan houden we het bij iets gemiddelds.
Het lijkt eenvoudig. Maar mensen zijn veeleisende wezens en hun antwoorden zijn sterk afhankelijk van wat zij denken over degenen die de vragen stellen. Dus als u besluit verschillende meningen te verzamelen om een levensveranderende beslissing te nemen, kunt u maar beter zeker zijn van uw communicatievaardigheden. Anders krijgt u de informatie misschien te laat, onvolledig of onjuist.
But in companies, we often see a different picture. Employees (all together) have the necessary information to bypass competitors, or to exit the crisis, etc. But the managers do not use it probably because it did not occur to them or because "they know better". The situation looks ridiculous: the information you need is right there but at the same time it is not.
Therefore, many leaders are becoming increasingly aware that they have a valuable resource - "collective intelligence". All they need is to be able to communicate and ask the right questions.