Psychologen noemen Verlies van zin in werk het probleem van de eeuw
Verlies van zin in het werk wordt "de gesel van de eeuw", aldus de krant Le Matin Dimanche. De editie verwijst naar de resultaten van sociologisch onderzoek dat in samenwerking met de Federatie van Zwitserse Psychologen is uitgevoerd, waaruit blijkt dat meer dan 80% van de 480 ondervraagde deskundigen beweert dat de Zwitsers volgens hen de afgelopen 10 jaar vaker "lijden op het werk".
E-mail in plaats van levenslange communicatie
"Een werknemer staat steeds meer onder druk, hij heeft steeds minder tijd en moet rapporteren over zijn of haar efficiëntie", legt de psychotherapeute Jenny Humber uit. "Persoonlijke interacties worden vervangen door e-mails en documenten. Creativiteit wordt onderdrukt door het protocol."
De specialist in arbeidsverhoudingen Loran Brewer van zijn kant ziet de wortel van het probleem in het feit dat in de moderne wereld het gevoel van zijn cruciaal is voor een persoon vanwege "de gemakkelijke toegang tot informatie". "Als mensen vroeger gewoon rijst kochten, heeft nu waar die is geproduceerd, door wie en onder welke omstandigheden een grote betekenis voor hen", legt hij uit, en hij voegt eraan toe "dat het mondiale bewustzijn sterker wordt, waardoor op alle gebieden nieuwe paradoxen ontstaan."
Deskundigen wijzen erop dat "lijden op het werk" verschillende vormen kent en een van de meest voorkomende vormen is de extreme fysieke en mentale uitputting - "burn out". Volgens de psychologe Catherine Vase "is de belasting van het organisme zodanig dat het instort". Wat de algemene toestand en de beroepsprestaties van een werknemer ook negatief beïnvloedt, is het saaie karakter van de beroepsactiviteit die niet overeenstemt met zijn of haar kwalificaties en aspiraties. In tegenstelling tot "burn out" blijft de persoon in dit geval werken, maar verandert uiteindelijk vaak van baan.
Van bankiers tot brouwers
Onderzoekers wijzen op het ontstaan van een dalende arbeidsefficiëntie doordat de werknemer teleurgesteld is in zijn of haar werk en er geen heil meer in ziet.
Zoals Catherine Vase toegeeft, kan deze toestand mensen treffen die financieel gezond zijn, goed opgeleid en leidinggevende functies bekleden. Ze zien de zin van hun werk niet meer in en beginnen het als een absurde zaak te beschouwen. Omdat de mensen in hun omgeving hen nog steeds als "succesvol" zien, hebben ze moeite om hun problemen te delen. Ze willen hun beroep veranderen in een meer praktisch beroep, waar de resultaten duidelijk zichtbaar zullen zijn, bijvoorbeeld door ambachtelijk of sociaal werk te gaan doen.
Maar, zoals de psychologe Marion Aufsesser waarschuwt, "het gevaar voor een bankier die besluit brouwer te worden" ligt in het risico van een faillissement, omdat de werkelijke moeilijkheden van een dergelijke professionele "omschakeling" vaak worden onderschat. De meeste psychologen adviseren in deze gevallen "het principe van realisme" te volgen, en het evenwicht te bewaren tussen je eigen wensen en de kansen op succes in je nieuwe vakgebied. Volgens Aufsesser moeten werkgevers, gezien de toename van dit probleem in de moderne samenleving, "hun werknemers hun wensen laten uitspreken". Volgens haar moeten werknemers de kans krijgen om aan hun persoonlijke wensen te voldoen en moeten de hoofden hen steunen.