Kaders lossen niet alles op

Ik hoor tegenwoordig vaak over de incompetentie van veel HR-professionals. Het gaat meestal over degenen die verantwoordelijk zijn voor de aanwerving. Of, om precies te zijn, degenen die beslissen of een kandidaat geschikt is of niet. In de regel zijn ze jong en vrouwelijk.

De belangrijkste oorzaak van de klachten is het gebrek aan vaardigheden in het beoordelen van professionele kandidaten en de arrogante stijl van interviewen.

Ik denk dat ik deze meningen zal bevestigen, want ik ben vele malen getuige geweest van soortgelijke situaties. Een ervan vond plaats tijdens een sollicitatiegesprek, vele jaren geleden, toen ik een jonge professional was met een indrukwekkende ervaring. Daarna kreeg ik wel de baan, maar niet met de hulp van de HR-manager die het gesprek voerde. In plaats daarvan kreeg ik het per ongeluk.

After I arrived at the appointed time, I was kept near the door for about one and a half hours on purpose. When my inner peace and endurance gave way to more vigorous negative feelings, I decided to wait. I wondered how this will end. Exactly one hour thirty minutes later supercilious female voice invited me into the office. Human Resources Director closed Solitaire window on her computer and gestured me to a chair. Then she pulled out my three-sheet resume and studied it as if she saw it for the first time. After that, she asked me a few general questions, which had nothing to do with my skills or job requirements: where I studied, where I was born, what was my previous job. The position I was interviewed for required the knowledge of two foreign languages. So I was asked how well I can speak them. I said “well” and the interview was over. She wanted to say goodbye, but I asked if she would like to test my language skills. To which she answered that she was confident in my competence. "Thank you, we'll call you", and thus she ended the meeting.

On my way out I met my future supervisor who was, in fact, the one looking for the expert with the knowledge in two foreign languages. I slowed down a little and saw him looking in the HR department’s door, asking how the interviews were going. "Not one suitable candidate," said the supercilious female voice. At that moment I was standing near the door and handed my resume to the man offering to talk to me. In this company I worked for many years, reached great career heights, bringing great professional and commercial benefits to the company and to myself.

Unfortunately, today the situation is not any different. In my opinion, there are two reasons. First one is the tradition. Despite the fact that "cadres decide everything" the Human Resources department has always been one of the most inefficient ones in any company. Therefore, professionalism of the staff is limited to filling various forms and documents and track working time. It does not require too much skill and knowledge and is not paid well. That’s why HR staff’s motivation is not excellent and, consequently, the same goes for their professionalism and experience. Because of this, they may not have sufficient competence to properly evaluate the candidates. They cannot verify the knowledge of foreign languages, as they themselves do not know any (if they did, they probably would not be working in HR). They cannot assess skills and competence, as they themselves do not possess them. And most importantly, they do not have the proper experience and psychological education, to see the potential of a candidate and to be able to reveal it during the interview, or at least help the candidate to speak freely and easily given the level of stress job interviews are associated with.

The second reason, which partly derives from the first one is the lack of internal maturity, wisdom, and self-sufficiency. This leads to the desire to assert oneself, to feel the power and importance, to bring to life internal unrealized ambitions. This leads to haughty conversations, embarrassing questions, and other actions masquerading as the parts of a "stress interview".

Dus je kunt je afvragen wat je moet doen. Ik kan alleen maar hopen dat deze situatie zal veranderen. Het is al begonnen te veranderen. HR afdelingen krijgen de nodige aandacht.

Professionals die in human resources werken worden nu meer gewaardeerd en worden gezien als een van de belangrijkste onderdelen van het bedrijf. Het zijn tenslotte mensen die zaken doen. In de meeste toonaangevende bedrijven van vandaag zijn er professionals met uitgebreide ervaring in het bedrijfsleven en management die een diploma psychologie hebben. Zij kunnen de kandidaten in een professioneel licht zien, zijn in staat de beste kwaliteiten van hun persoonlijkheid te onthullen tijdens het interview, en zien hun potentieel en toekomstige mogelijkheden. En als u de pech hebt HR-manager "uit het verleden" te ontmoeten, zijn er hier enkele echte oplossingen:

Zoek naar mogelijkheden om uw directe leidinggevende te ontmoeten. Hij of zij zal hoogstwaarschijnlijk uw vaardigheden en professionalisme kunnen waarderen. Anders zal het bedrijf waarschijnlijk zonder een goede professional en deskundige blijven zitten.

En als u niet tot de supervisor kunt doordringen, probeer dan toch de eerste fase - het gesprek - te doorstaan. Verveel HR-managers niet met uw kennis en indrukwekkende ervaring. Probeer bescheiden over te komen. Stel jezelf tot doel dat ze je gewoon aardig vinden. Dan is er een kans dat je doorgaat naar de tweede ronde.

U kunt zich ook proberen aan te passen aan uw gesprekspartner en een band scheppen. Probeer de belangrijkste motivatie te vinden, waarschijnlijk zal het de erkenning van de autoriteit zijn. Dus een paar complimenten om het belang van de recruiter aan te tonen zullen niet misstaan. Maar het belangrijkste is dat je niet overdrijft.

Tijdens het gesprek moet de bevoegde HR-manager vragen stellen die uw beroepsbekwaamheid onthullen. Als u denkt dat een specialist niet helemaal thuis is in het onderwerp, zijn er twee aanbevelingen: vertel over uw prestaties in een vorige baan, met behulp van de STAR-techniek (Situatie, Taak, Actie, Resultaat), maar probeer eenvoudige en gemakkelijk te begrijpen termen te gebruiken. De tweede optie is om beleefd te vragen om een medewerker die uw competenties kan beoordelen, uit te nodigen voor het gesprek. Dit is natuurlijk een zeer riskante en extreme stap, maar als je het gevoel hebt dat de situatie hopeloos is, kun je dit proberen.