7 No-win vacatures (deel 2)
In het tweede deel van het artikel gaan we verder met het bespreken van soorten werknemers waarmee moeilijk kan worden samengewerkt en manieren om een perfecte kandidaat te vinden om de functie voor hen in te vullen.
5. "Ik heb (geen) zin om deze kandidaat aan te nemen".
Een moeilijker type werkgever is een te "intuïtief" of een te "slim" type. Zo'n werkgever begrijpt al tijdens de eerste twee minuten van het gesprek dat de kandidaat niet geschikt is. "Dit is niet de juiste persoon", "Kijk maar naar hem/haar, de manier waarop hij/zij praat - dit is niet de persoon die wij zoeken!" zijn de gebruikelijke verklaringen. Alle eisen en functiebeschrijvingen zijn ondergeschikt aan de intuïtie en ijdelheid van de werkgever. De manager kan de zinnen van de kandidaat afmaken of hem of haar onderbreken met persoonlijke conclusies en hem of haar een verklaring niet laten afmaken. Alle vragen van de manager dienen om zijn of haar bekwaamheid en autoriteit te bewijzen, niet om de mening van de kandidaat te leren kennen.
Als u kandidaten voor een dergelijke werkgever selecteert, zorg er dan voor dat u gesprekken met hem of haar bijwoont. Zoek een voorwendsel om bij de kandidaat te zijn en draai de stroom van het gesprek in de gewenste richting. Je kunt de werkgever bijvoorbeeld vertellen dat je iets nieuws van hem of haar wilt leren en dat je daarom besloten hebt het gesprek bij te wonen. Laat de werkgever na het gesprek niet zijn eigen conclusie trekken. Geef je deskundige mening en wat tijd om erover na te denken. Na een paar gesprekken zul je merken dat jouw mening steeds belangrijker wordt voor de werkgever.
6. "Ik heb een kandidaat van een bepaald geslacht nodig."
Natuurlijk is het onprofessioneel en onjuist om kandidaten te selecteren op geslacht. Er zijn echter bepaalde gebieden waar statistisch gezien meer mannen of meer vrouwen werken vanwege de intensiteit, de werkomstandigheden, de geschiedenis van het beroep, enz. Bijna alle verzoeken vermelden het gewenste geslacht van de kandidaat, bijvoorbeeld "bij voorkeur man" of "bij voorkeur vrouw". Af en toe ontvang ik verzoeken met "alleen man" of "alleen vrouw" en heel vaak moet ik het tegendeel bewijzen of de criteria aanvaarden. Allereerst moet u de reden voor een dergelijke eis achterhalen. Als het bijvoorbeeld gaat om een IT-afdeling die alleen uit jonge mannen bestaat, is het waarschijnlijk moeilijk voor een vrouw om zich daaraan aan te passen. Maar het is slechts waarschijnlijk. Zorg er dus voor dat u geschikte kandidaten van beide geslachten ter vergelijking aanbiedt.
Integendeel, als de werkgever een dergelijke eis stelt omdat "een man harder zal werken omdat hij zijn gezin moet onderhouden en geen zwangerschapsverlof zal vragen", moet u een beroep doen op al uw deskundigheid en professionaliteit en hem of haar het echte plaatje laten zien. Analyseer de ontslagstatistieken per geslacht, zoek uit of er een echte reden is voor dergelijke beweringen. Zo bouw je geen argumenten op op de sociale grond. Alleen feiten en statistieken.
7. "Ik wil een makkelijk hanteerbare kandidaat"
Er zijn managers die graag hun managementinspanningen tot een minimum willen beperken. Zij hebben hun oude en beproefde werkwijzen. Ze willen gewoon dat de klus geklaard wordt. Geen haast, geen streven naar torenhoge prestaties. Zij zijn de helderste "sterren" in de hiërarchie. Dus hun basiscriteria bij aanwerving zijn dat de kandidaat rustig routinewerk kan doen en geen problemen veroorzaakt. Natuurlijk zal de werkgever dit niet openlijk zeggen, maar het zal je duidelijk worden wanneer hij of zij alle 15 geschikte kandidaten om verschillende redenen afwijst en een van de zwakste kandidaten de baan krijgt na een gesprek van 5 minuten. Hoe hard u ook probeert, u zult een dergelijke functie nooit invullen met de kandidaat die het bedrijf echt nodig heeft. Probeer in plaats daarvan een goede leidinggevende te vinden die geschikt is voor de baas en het personeel.
Kortom, er zijn twee universele oplossingen in dergelijke situaties. De eerste oplossing is alleen geschikt voor headhunters die in het bedrijf werken. Als u ziet dat uw redenering geen effect heeft en de situatie niet kan worden veranderd, imiteer dan verwoede activiteit. Houd de werkgever voor de gek zolang hij of zij u voor de gek houdt met gekke eisen, hoe onprofessioneel het ook klinkt. Je zult zien dat het probleem zichzelf oplost zonder jouw deelname. Ofwel houdt de noodzaak op, ofwel zal de werkgever de eisen heroverwegen en jouw advies vragen.
De tweede oplossing is om het selectieproces te leiden. Begin met een interview en een duidelijke lijst van functie-eisen. Als het proces geen resultaat oplevert, word dan coach. Geef de werkgever argumenten om de focus van de zoektocht te veranderen. Als de werkgever het onmogelijke eist, ga dan tot het uiterste: stel voor zelf te zoeken of vraag hem of haar om deskundig advies. Overspoel hem of haar met cv's. Spreek 15 sollicitatiegesprekken per dag af. Laat hem of haar de werkelijke betekenis van zijn of haar eisen inzien en kom naar je toe met zijn of haar eigen manieren om deze taak op te lossen.
Het belangrijkste dat u moet onthouden, is dat u niet de leidinggevende bent. U bent de eigenaar van het selectieproces en alleen u weet wat het bedrijf - niet de manager - echt nodig heeft. Alleen u kent de markt. Alleen u kunt kandidaten professioneel beoordelen en de beste van de beste helpen kiezen. Wees zeker van uzelf en u zult klaar zijn voor elke situatie en in staat zijn compromissen te vinden met de werkgever.