15 τύποι υφισταμένων που αγαπούν τα αφεντικά

"The first duty of the courtier is to exercise the spine every day so that the latter would acquire the necessary flexibility," – said Hodja Nasreddin. These words are still adopted by subordinates of all kinds. But what else besides flexibility, "convenience" and diligence do bosses appreciate in their employees? Which employees are more likely to befriend management? CleverControl talked to experts and found the answers.

Diane Reyes, brand Manager στο "CrushTrend":

"Μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν υπάρχει. Όλα εξαρτώνται, καταρχήν, από το αφεντικό ή τον διευθυντή και την ιδιοσυγκρασία τους. Κάποιοι θεωρούν ότι είναι σημαντικό ένας εργαζόμενος να παράγει ιδέες και να εκπέμπει ενέργεια. Οι άλλοι είναι πεπεισμένοι ότι είναι πιο βολικό να εργάζεται κανείς με ήρεμους και αξιόπιστους "πεζούς". Φυσικά, είναι επίσης σημαντικό τι ακριβώς κάνει ο εργαζόμενος. Υποθέτω ότι θα μπορούσαμε να πούμε ότι "ωφελούνται" εκείνοι οι εργαζόμενοι που είναι σε θέση να καταλάβουν τι χρειάζεται ο διευθυντής και σύμφωνα με αυτό χτίζουν την επικοινωνία τους με τους συναδέλφους και τον διευθυντή και το στυλ της εργασίας τους".

Christina Levin, ανώτερη εκπαιδεύτρια-σύμβουλος στην Inter Thunder:

"In a perfect world, or rather, in a rational world, they would be subordinates who meet or exceed their set goals. However, our world is rather far from rationality! Our decisions depend on emotions and feelings, on hormones and the entire limbic system too much. Due to the fact that managers are people too and, just like everyone else, they have emotions, feel the inexplicable "like – dislike", "love – hate" and so on, there is no one ultimate recipe to get liked by everyone. In any case, managers will appreciate employees who support them and help implement their ideas. The percentage of leaders who are prepared to appreciate and respect a subordinate who openly voices the opposite opinion is very small. Conclusion: if you want to be liked work a lot and bring ideas and dreams of management to reality, preferably with minimum expenses and a smile on your face. It is also useful to develop your EI (emotional intelligence) - it will help not only to build a better relationship with the supervisors but with everybody else."

Wayne Larson, προπονητής επιχειρήσεων σε κέντρο κατάρτισης και ανάπτυξης:

"Κατά κανόνα, οι ηγέτες είναι άνθρωποι με αυτοπεποίθηση και δικαιοσύνη. Έχουν την τάση να κυριαρχούν και αγαπούν τη νίκη. Ως εκ τούτου, οι ιδιότητες που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να ευνοούνται είναι η ευελιξία, η ικανότητα προσαρμογής, η ακρόαση, η συμφωνία και η καλή απόδοση. Ο διευθυντής πρέπει να είναι βέβαιος ότι οι οδηγίες του ακούγονται, γίνονται αποδεκτές και θα ακολουθηθούν με ακρίβεια και εντός των προθεσμιών. Οι εργαζόμενοι πρέπει επίσης να έχουν την ικανότητα του προγραμματισμού και την ανοχή στο άγχος που θα επιτρέψει την αποτελεσματική αντιμετώπιση των πολλαπλών καθηκόντων".

Alice Henderson, εμπορική διευθύντρια της "Tetra Money":

"Η δική μου συνταγή: οι διευθυντές αγαπούν τους υφισταμένους με τους οποίους είναι ενδιαφέρον να μιλήσουν, οι οποίοι δεν συμφωνούν απαραίτητα με οποιαδήποτε άποψη των αρχών, οι οποίοι μπορούν να πουν "φυσικά, θα κάνω ό,τι μου λέτε, αλλά θα καταλήξει άσχημα". Ναι, δεν είναι η καλύτερη και σίγουρα όχι η πιο σταθερή θέση στην εταιρεία. Αλλά είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα και ευνοεί την επαγγελματική ανάπτυξη".

Martha Nguyen, Γενική Διευθύντρια της Stern One:

"Διαφορετικοί ηγέτες εκτιμούν διαφορετικές ιδιότητες στους υπαλλήλους τους. Εκείνοι που εστιάζουν κυρίως στο αποτέλεσμα και την οικονομική επιτυχία της εταιρείας προτιμούν υπεύθυνους, αποτελεσματικούς και με πρωτοβουλία υπαλλήλους- οι οποίοι όχι μόνο προσφέρουν νέες λύσεις αλλά και είναι έτοιμοι να εμπλακούν στην ποιοτική εφαρμογή τους. Ορισμένοι ηγέτες όμως βάζουν σε πρώτο πλάνο τη δική τους άνεση λόγω του εκπληκτικού ναρκισσισμού, γι' αυτό και επιλέγουν "κατοικίδια" από εκείνους που συμφωνούν πάντα με τις απόψεις τους, δεν διαφωνούν ποτέ και προκαλούν τη μικρότερη ενόχληση. Ίσως αυτά τα αφεντικά απλώς εκτιμούν την αντανάκλαση της δικής τους ακαταμάχητης δύναμης στους υπαλλήλους".

Βιρτζίνια Γκρίφιν, διευθύντρια μάρκετινγκ στην Towers English:

"Έχω διευθύνει διάφορες ομάδες για πολλά χρόνια, σε μεγάλες εταιρείες και σε νεοσύστατες επιχειρήσεις. Μπορώ να πω ότι αγαπώ τους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για τη ζωή και τις εργασιακές τους δραστηριότητες, στους οποίους μπορείς να βασιστείς και τους οποίους δεν χρειάζεται να παρακολουθείς συνεχώς. Έτσι, μπορώ να πάω με ασφάλεια διακοπές ή να αναθέσω μια δύσκολη εργασία και να κοιμηθώ χωρίς να τρώω συνεχώς τα νύχια μου και να σκέφτομαι "Θεέ μου, τι θα πάει στραβά αυτή τη φορά". Κάθε προϊστάμενος λατρεύει έναν σκεπτόμενο και αποτελεσματικό υφιστάμενο που κάνει τα πάντα στην ώρα τους, είναι σε θέση να βλέπει πολλά βήματα μπροστά και δεν δημιουργεί προβλήματα αλλά τα λύνει. Επιπλέον, είναι σημαντικό για τον υπάλληλο να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται. Διότι, όπως λέγεται, ο εργαζόμενος πρέπει να έχει την ικανότητα να αναπτύσσει τις ικανότητές του: "- Δεν φοβάστε μήπως οι υπάλληλοί σας μάθουν αρκετά και φύγουν; - Όχι, φοβάμαι ότι δεν θα μάθουν τίποτα και θα μείνουν".

Janice Flores, διευθύντρια επιχειρηματικής ανάπτυξης της NestConsulting:

"Οι προϊστάμενοι λατρεύουν όταν ένας υφιστάμενος είναι ένας υπεύθυνος, μη εριστικός, αποτελεσματικός και ενεργητικός επαγγελματίας που είναι σε θέση να επιλύει τα προβλήματα στο επίπεδό τους, χωρίς να εμπλέκει τον προϊστάμενο σε όλες τις περιπέτειες. Οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι έξυπνοι, φυσικά, και με ευρύτητα πνεύματος, πάντα έτοιμοι για αυτοανάπτυξη και αυτομόρφωση, να έχουν τη δική τους γνώμη και άποψη για την επίλυση των επιχειρηματικών προκλήσεων και να μπορούν να υποβάλουν μια ιδέα στη διοίκηση. Ανεξάρτητος και ευέλικτος ταυτόχρονα - αυτή είναι η τέλεια εικόνα ενός υφισταμένου. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην πραγματική ζωή; Ναι, και η συνεργασία με τέτοιους υπαλλήλους είναι μια μεγάλη επαγγελματική ευχαρίστηση".

Ο Roy Jimenez, επικεφαλής προσλήψεων και ανάπτυξης προσωπικού της Machine Gen:

"Κατά τη γνώμη μου, τα καλύτερα προσόντα είναι η παραγωγικότητα, η έλλειψη αντίστασης όταν ο προϊστάμενος θέτει το έργο που δεν εμπίπτει 100% στην περιγραφή της θέσης εργασίας του υπαλλήλου, η αποδοτικότητα και ο επαγγελματισμός, η ικανότητα να αναλαμβάνει το βάρος της επίλυσης ενός προβλήματος, να προτείνει μια μέθοδο επίλυσης, καθώς και η ταχύτητα και η ποιότητα της λήψης αποφάσεων".