Τρομερές λέξεις: Συνάδελφοι και υφιστάμενοι που κακομεταχειρίζονται: Πώς να αντιδράσετε σε καταχρηστικούς συναδέλφους και υφισταμένους

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο συνάδελφός σας είπε κάτι που σας έκανε αμέσως να νιώσετε άβολα. Νόμιζε ότι απλώς αστειευόταν, αλλά τα λόγια του ακούγονταν δυσάρεστα - ή ακόμη και περιείχαν υβριστικά, ρατσιστικά ή σεξιστικά υπονοούμενα. Τι πρέπει να κάνετε σε μια τέτοια κατάσταση; Μπορείτε να τραβήξετε την προσοχή στα υβριστικά λόγια χωρίς να προκαλέσετε την αρνητική αντίδραση του συναδέλφου; Θα ήταν επικίνδυνο για τη φήμη και την καριέρα σας συνολικά;

Η κατάσταση είναι πραγματικά περίπλοκη. Σύμφωνα με την Joan Williams, ιδρύτρια και επικεφαλής του Κέντρου WorkLife Law στο Hastings College του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, τέτοιες αποφάσεις ενέχουν κίνδυνο, καθώς περιλαμβάνουν δύο δυσάρεστα ζητήματα που συνδέονται με τις προκαταλήψεις στην εργασία: την αβεβαιότητα ότι αυτό που ακούσατε είναι πραγματικά μια πράξη εχθρότητας και τον φόβο τιμωρίας για την αντίδρασή σας. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι αμφιβολίες είναι καθαρά φυσικές: δεν είστε σίγουροι αν καταλάβατε σωστά το άτομο ή αν απλώς αστειεύτηκε.

Ακόμη και αν νομίζετε ότι θα δώσετε σίγουρα κάποια απάντηση σε αυτή την περίπτωση, η πραγματικότητα μπορεί να σας διαψεύσει. Σύμφωνα με την έρευνα του επικεφαλής του Διεθνούς Κέντρου Ερευνών στο Πανεπιστήμιο Western Washington Alexander Zopp και των συνεργατών του, υπάρχει η ανακολουθία μεταξύ της αντίδρασης που περιμένουν οι άνθρωποι και της πραγματικής τους αντίδρασης. Ακολουθούν μερικές συμβουλές για το πώς να ενεργήσετε την επόμενη φορά που κάποιος σας λέει κάτι καταχρηστικό.

"The first step is to decide whether you should attract attention to the abusive words. Undoubtedly there is a whole number of important reasons for that. To raise your self-esteem and to get rid of racism among the staff are worthy reasons, Williams says. “Your silence signalizes that everything is alright. In fact, you permitted the person to act the same again and again”, he believes. Probably, you get a chance to change your colleague’s behaviour to the better, and such a chance shouldn’t be missed. Zopp’s research shows that the appropriate reaction to the abusive behaviour in the moment when it occurred may lead to the positive changes in the future."

Αν είστε ο επικεφαλής του διαταράκτη, έχετε περισσότερες πιθανότητες. Οι διευθυντές είναι υπεύθυνοι (μερικές φορές από το νόμο) να φροντίζουν ώστε κανείς από τους εργαζόμενους να μην απειλείται ή να μην αισθάνεται άβολα στην εργασία του. Επιπλέον, η έρευνα δείχνει ότι η επιρροή σας θα είναι ισχυρότερη αν δεν ανήκετε στην κατηγορία που ο θύτης είναι εναντίον σας, εξηγεί ο Williams: "Για παράδειγμα, όταν πρόκειται για σεξισμό, οι άνδρες που υπερασπίζονται τις γυναίκες ακούγονται πιο πειστικοί. Τους εμπιστευόμαστε περισσότερο επειδή δεν ανησυχούν για το αν θα κακοποιηθούν".

Ο Williams προσθέτει ότι πρέπει να σκεφτείτε, με ποιον έχετε να κάνετε, ποια θα είναι η αντίδραση του ατόμου και, αντίστοιχα, το κόστος που θα έχει αν έρθετε αντιμέτωποι μαζί του. Η αντίδραση μπορεί να είναι απλώς περιφρονητική ("Υπερβάλλεις. Αστειευόμουν μόνο") ή αμυντική ("Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;"). Θυμηθείτε πώς απαντά συνήθως αυτό το άτομο στις αντιρρήσεις. Είναι χαρακτηριστική γι' αυτούς η ενδοσκόπηση; Είναι καλές οι προθέσεις τους; Είναι επίσης σημαντικό να εξετάσετε αν το άτομο έχει την εξουσία πάνω σας και την πιθανότητα να τιμωρηθείτε για τη συμπεριφορά σας. "Κινδυνεύει η προσωπική σας ασφάλεια ή η δουλειά σας", λέει ο Zopp. Ειδικά αυτό αφορά την περίπτωση που εκπροσωπείτε την ομάδα που κακοποιείται. Η έρευνα του Williams δείχνει ότι οι γυναίκες και οι φυλετικές μειονότητες αντιμετωπίζουν πιο σκληρή απάντηση όταν προσπαθούν να επιδείξουν επιμονή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να λέτε τίποτα, αλλά είναι σημαντικό να αναλογιστείτε τις συνέπειες. Ωστόσο, αν ο πρωταρχικός σας στόχος είναι να διατηρήσετε τη δουλειά σας, μάλλον δεν θα πρέπει να μπείτε σε αντιπαράθεση.

Αν αποφασίσετε να μιλήσετε, προσεγγίστε την κατάσταση σαν να μην ήθελε το άτομο να σας προσβάλει. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως εξηγεί ο Williams, ο δράστης δεν υποψιάζεται καν και δεν μπορεί να καταλάβει πώς μπορεί να ερμηνευτεί η συμπεριφορά του. Δείξτε συμπόνια, πρέπει να έχετε κάνει και εσείς λάθη. "Όλοι έχουν χάσει το πρόσωπό τους κάποια στιγμή, δεν είστε κι εσείς τέλειοι", λέει ο Williams. Πιθανότατα θα πρέπει να μοιραστείτε ένα παράδειγμα από τη δική σας εμπειρία, όταν είπατε κάτι για το οποίο μετάνιωσατε πικρά. Η αναφορά ότι έχετε βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση μπορεί να μειώσει την αμυντική αντίδραση του ατόμου και να το κάνει πιο δεκτικό στη δική σας άποψη.

Μην εκτοξεύετε βιαστικές κατηγορίες. Η έρευνα του Zopp επισημαίνει ότι οι σκληρές παρατηρήσεις - για παράδειγμα, "αυτό είναι ρατσισμός" - οδηγούν σε πιο έντονες αμυντικές ενέργειες. Ο Zopp είναι πεπεισμένος ότι οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν ένα βουνό από μια ελιά, επιδεικνύοντας υπερβολική σκληρότητα: "Η λέξη "ρατσισμός" μας θυμίζει τους οπαδούς των ιδεών της κυριαρχίας των λευκών, την Κου Κλουξ Κλαν και τους καμένους σταυρούς - κάθε νύξη θα είναι δυσάρεστη". Ο Ουίλιαμς συμφωνεί: "Μπαίνοντας σε αντιπαράθεση με τον θύτη, μπορείτε να νιώσετε δίκαιος, αλλά σε κανέναν δεν αρέσει να ακούει ότι είναι σεξιστής, ρατσιστής ή ότι συμπεριφέρεται προσβλητικά".

Ο Williams προτείνει να κάνετε μια τέτοια ερώτηση αμέσως μετά το υβριστικό σχόλιο, όπως: "Τι εννοείτε;" ή "Σε ποιες πληροφορίες βασίζεται η παρατήρησή σας;". Εμπλέκοντας το άτομο σε μια συζήτηση, μπορείτε να το βοηθήσετε να εξετάσει τις δικές του προκαταλήψεις και να ξεκαθαρίσει τα θέματα που πιθανώς δεν κατανοεί αρκετά. Ίσως αξίζει να του ζητήσετε να επαναλάβει τα λεγόμενά του. Αυτό θα κάνει το άτομο να σκεφτεί το πραγματικό νόημα της δήλωσης και το αποτέλεσμα που δημιούργησε και θα του δώσει την ευκαιρία να πάρει πίσω τα λόγια του.

Αν το άτομο δεν θεωρεί το σχόλιό του καταχρηστικό, μπορείτε να το βοηθήσετε να διευρύνει τους ορίζοντες του, προτείνοντάς του μια συγκεκριμένη παρατήρηση ή μια χρήσιμη πληροφορία. Για παράδειγμα, αν το άτομο υποθέσει ότι ο συνάδελφός σας χαλαρώνει στη δουλειά του πηγαίνοντας νωρίτερα στο σπίτι του, θα μπορούσατε να απαντήσετε ως εξής: "Πρόσφατα διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που έδειξε ότι όταν οι γυναίκες φεύγουν από το γραφείο υποθέτουμε πάντα ότι πηγαίνουν για τα παιδιά τους. Όταν οι άνδρες κάνουν το ίδιο, δεν το παρατηρούμε καν". Είναι σημαντικό να το πείτε με τέτοια φωνή που να μην ακούγεται σαν κρυφή επιθετικότητα. Όσο πιο ειλικρινής θα είναι η πρόθεσή σας να μοιραστείτε πληροφορίες και να μην στιγματίσετε το άτομο για τις προκαταλήψεις του, τόσο πιο πιθανό είναι το άτομο να σας ακούσει.

Αν αποφασίσετε ότι είναι ντροπιαστικό να εμπλακείτε σε μια ανοιχτή αντιπαράθεση, υπάρχουν και άλλοι τρόποι, λέει ο Zopp. Για παράδειγμα, μπορείτε να αλλάξετε θέμα, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα στο άτομο ότι δεν εγκρίνετε το σχόλιό του. "Πρέπει να βασιστούμε στο γεγονός ότι ένα άτομο έχει αρκετή ενσυναίσθηση για να καταλάβει αυτό το σημάδι", λέει. Μπορείτε επίσης να προσπαθήσετε να περιμένετε και να δείτε τι θα συμβεί. Μερικές φορές ο θύτης συνειδητοποιεί το λάθος του και ζητάει συγγνώμη.

Ανάλογα με τη σοβαρότητα της προσβολής, μπορείτε να αποφασίσετε ότι δεν σας ενδιαφέρει η αυτοεκτίμηση ενός άλλου ατόμου, σημειώνει ο Williams: "Μπορεί να έχετε την αίσθηση ότι ήρθε η ώρα να ρίξετε το γάντι. Αν έχετε ζυγίσει όλα τα υπέρ και τα κατά, δεν πειράζει. Και αν ένα άτομο αψηφά και ενεργοποιεί μια αμυντική αντίδραση, τώρα έχετε ακόμη περισσότερες πληροφορίες για το πραγματικό του πρόσωπο. "

Η CleverControl συνεχίζει να ερευνά τους καλύτερους τρόπους αντίδρασης στην προσβλητική συμπεριφορά των συναδέλφων και των υφισταμένων της. Να το αφήσετε ή να το κατηγορήσετε; Να αντιμετωπίσετε τον υβριστή μόνοι σας ή να τον παραπέμψετε στον προϊστάμενο; Ποια είναι η σωστή και ποια η λανθασμένη συμπεριφορά; Αυτά και άλλα ερωτήματα εξετάζονται σε αυτό το άρθρο που αποτελείται από δύο μέρη.

Εάν τα προσβλητικά σχόλια συνεχίζονται και αισθάνεστε άβολα, ίσως αξίζει να επιστήσετε την προσοχή της διεύθυνσης. Ο Γουίλιαμς λέει ότι η δύναμή σας είναι ο αριθμός: "Υπάρχουν άλλα άτομα στην ομάδα που προσβλήθηκαν και που μπορούν να παρέχουν αποδείξεις ότι ο συγκεκριμένος υπάλληλος δημιουργεί εχθρικό κλίμα στην ομάδα; Αν προσπαθήσατε να λύσετε το πρόβλημα μόνοι σας και δεν μπορέσατε, μπορείτε να το πείτε κατ' ιδίαν σε κάποιον που έχει ανώτερη θέση. " Μπορείτε να πείτε: ": "Μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων βρέθηκε σε μια δυσάρεστη κατάσταση, χρειαζόμαστε τη συμβουλή σας". Απλώς να θυμάστε, προειδοποιεί ο Williams, ότι "διογκώνοντας την κατάσταση, ξοδεύετε το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού σας κεφαλαίου".

Σκεφτείτε τις συνέπειες που θα έχει η σιωπή σας. Αφήνοντας ένα σχόλιο χωρίς απάντηση, μπορεί να δώσετε στο άτομο την άδεια να το κάνει ξανά και ξανά.

Έχετε υπόψη σας ότι αν είστε σε θέση διαχείρισης, είστε υπεύθυνοι για την αντιμετώπιση των προσβολών.

Κάντε ερωτήσεις που θα βοηθήσουν το άτομο να σκεφτεί τι έχει ειπωθεί και να διευκρινίσει μια πιθανή παρεξήγηση.

Μην ξεχνάτε να σκέφτεστε τις αρνητικές συνέπειες, ειδικά αν γίνατε προσωπικά στόχος ενός προσβλητικού σχολίου.

Μην υποθέσετε ότι το άτομο ήθελε να προσβάλει εσάς ή οποιονδήποτε άλλον- είναι απολύτως πιθανό να μην το εννοούσε.

Μην κατηγορείτε τον θύτη για τις προκαταλήψεις που έχει - αυτό πιθανότατα θα τον αναγκάσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του και είναι απίθανο να αλλάξει τη συμπεριφορά του μακροπρόθεσμα.

Ο Μπεν Μπρουκς μόλις ήρθε να εργαστεί σε μια από τις καλύτερες εταιρείες συμβούλων και μαζί με τον ανώτερο συνάδελφό του μιλούσαν σε μια τηλεδιάσκεψη με το υπόλοιπο προσωπικό. Σε απάντηση σε κάποια λόγια του Μπεν, ο συνάδελφός του είπε: "Είσαι τόσο γκέι!" Ο Μπρουκς σοκαρίστηκε τόσο πολύ που δεν μπορούσε καν να πει τίποτα. "Και αυτός είναι ο άνθρωπος που θαύμαζα. Με βοήθησε να βρω δουλειά. Δεν ήξερε ότι ήμουν ομοφυλόφιλος και φαινόταν να το αντιμετωπίζει ως κάτι ασήμαντο, αλλά αμέσως ένιωσα άβολα", θυμάται ο Μπεν. Έφυγε από το γραφείο προσβεβλημένος και θυμωμένος, αναρωτώμενος αν είχε μετακομίσει από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη για να τον αποκαλούν ομοφυλόφιλο στη δουλειά του.

Αφού ηρέμησε, πήγε στον συνάδελφό του το επόμενο πρωί για να συζητήσουν την κατάσταση. Αφού βρήκε το γραφείο άδειο, άφησε ένα σημείωμα λέγοντας ότι πρέπει να μιλήσουν. Όταν ο συνάδελφος τον συνάντησε αργότερα, ο Μπεν ξεκίνησε τη συζήτηση με φιλικό τρόπο: "Του είπα ότι αν ποτέ τον προσβάλω, θέλω να μου το πει με ειλικρίνεια. Εκείνος συμφώνησε". Ο Ben εξήγησε ότι το σχόλιο του συναδέλφου του τον αναστάτωσε. "Ζήτησε αμέσως συγγνώμη, αλλά κατά κάποιο τρόπο δεν ήταν πολύ ειλικρινής" - θυμάται ο Ben. Στη συνέχεια ο Μπεν πήρε μια βαθιά ανάσα και είπε ότι είναι ομοφυλόφιλος. "Όταν του εξήγησα πόσο πολύ με προσέβαλαν τα λόγια του, κυριολεκτικά πιέστηκε σε μια καρέκλα από ντροπή", λέει ο Ben. Ο συνάδελφος έπαθε κατάθλιψη, ζήτησε με όλη του την καρδιά συγχώρεση και ο Μπεν τον συγχώρεσε.

"Όλοι κάνουμε λάθη και αξίζουμε να μας δοθεί μια ακόμη ευκαιρία όταν αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και ζητάμε συγγνώμη", λέει ο Ben. Τώρα εργάζεται ως γενικός διευθυντής της PILOT, μιας νεοσύστατης επιχείρησης που βοηθά τους διευθυντές να διατηρήσουν τους ταλαντούχους υπαλλήλους τους. Ο Μπεν και ένας πρώην συνάδελφός του διατηρούν ακόμη φιλικές σχέσεις. "Είμαι σίγουρος ότι δεν θα αποκαλέσει ποτέ πια κανέναν ομοφυλόφιλο", λέει ο Μπρουκς.

Ο Ντάνιελ Βάγκνερ (τα ονόματα και ορισμένες λεπτομέρειες έχουν αλλάξει), συνιδιοκτήτης της εταιρείας που ειδικεύεται στην εύρεση κορυφαίων στελεχών στη Νέα Υόρκη, συνεργαζόταν για περισσότερο από ένα χρόνο με την Κάρολ, την ιδρύτρια ενός εκπαιδευτικού οργανισμού για νέους. Κατά τη διαδικασία παροχής συμβουλών για την πρόσληψη ηγετών, συχνά προβληματιζόταν από ορισμένα σχόλια και αιτήματα της Carol. Για παράδειγμα, μια μέρα έγραψε μια επιστολή προς τους υπαλλήλους του και ζήτησε να βρει τη φωτογραφία των υποψηφίων για να καταλάβει πώς φαίνονται. Τους ζήτησε επίσης να προσδιορίσουν την ηλικία των υποψηφίων. Μετά από μια συνάντηση, η Κάρολ παρατήρησε ότι η συνεντευξιαζόμενη "ήταν ντυμένη σαν να ήταν βαπτίστρια". Μια άλλη φορά, όταν συζητούσε για μια Αφροαμερικανίδα υποψήφια, εξέφρασε την ανησυχία της ότι το χρώμα του δέρματός της θα μπορούσε να εμποδίσει τους ανθρώπους να την πάρουν στα σοβαρά.

Όλο αυτό το διάστημα, ο Ντάνιελ προσπαθούσε να μιλήσει ευθέως και ειλικρινά με την Κάρολ. "Ως αρχαιότερος στην ομάδα, προσπαθούσα συνεχώς να βελτιώσω την κατάσταση ο ίδιος, προτού ντροπιάσει τον εαυτό της", θυμάται. Για παράδειγμα, όταν ζήτησε ακατάλληλες πληροφορίες για τους υποψηφίους, απάντησε: "Δεν απαιτούμε αυτές τις πληροφορίες, διότι δεν βασίζουμε την απόφασή μας σε αυτές. Επικεντρωνόμαστε στις γνώσεις και τις δεξιότητες. " Και όταν εκείνη ζήτησε φωτογραφίες, είπε: "Δεν είναι δυνατόν να μην είναι ο υποψήφιος, αλλά ο υποψήφιος είναι ο υποψήφιος, ο υποψήφιος είναι ο υποψήφιος: "Παρακαλώ μην μας ξαναρωτήσετε γι' αυτό. Αυτό δεν θα λειτουργήσει".

Ταυτόχρονα, δεν την κατηγόρησε ποτέ για ρατσισμό ή άλλες προκαταλήψεις: "Δεν ήθελα να κρίνω τις προθέσεις ή τις ηθικές της ιδιότητες ... Οι γονείς μου κάνουν μερικές φορές τέτοια σχόλια, οπότε γνωρίζω ότι οι καλοί άνθρωποι μερικές φορές ενεργούν ανάρμοστα".

Η αντίδραση της Κάρολ ήταν διαφορετική. Μερικές φορές αρνιόταν ότι είπε κάτι προσβλητικό και έλεγε: "Μάλλον με παρεξήγησες". Μερικές φορές η Κάρολ ζητούσε συγγνώμη. Φαίνεται όμως ότι με την πάροδο του χρόνου, οι προσπάθειες του Ντάνιελ ανταμείφθηκαν με επιτυχία. "Τώρα λέει λιγότερες προσβλητικές λέξεις", παραδέχεται ο Ντάνιελ. "Έχει γίνει πολύ καλύτερη".