17 Παρανοήσεις για τους νέους ηγέτες: Μέρος 3

Το τελευταίο μέρος της έρευνας της CleverControl σχετικά με το ποια λάθη κάνουν συχνότερα οι σύγχρονοι ηγέτες και τα στελέχη των εταιρειών.

Λέει ο Brian Ortega, διευθύνων σύμβουλος του πρακτορείου Global Nota:

"Το πιο σοβαρό λάθος είναι να πέφτεις σε δύο είδη ψευδαισθήσεων. Η ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας: αισθάνεστε σαν να είστε αποκομμένοι από τους υφισταμένους σας και επικοινωνείτε μαζί τους στο επίπεδο "εγώ είμαι έξυπνος, εσύ όχι". Εξάλλου, η διοίκηση είναι η αλληλεξάρτηση, η τέχνη του εντοπισμού και της ικανοποίησης των αναγκών της ομάδας για την επίτευξη ενός κοινού στόχου.

Η δεύτερη ψευδαίσθηση είναι η ψευδαίσθηση του ελέγχου. Μπορεί να φαίνεται ότι το αποτέλεσμα εξαρτάται αποκλειστικά από τις προσπάθειές μας. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Δύο άνθρωποι μπορεί να καταβάλλουν την ίδια προσπάθεια αλλά να έχουν διαφορετικά αποτελέσματα. Υπάρχουν μεταφυσικές συνθήκες, όπως η καλή τύχη, το καλό κάρμα. Και μπορείτε να δείτε πώς μια και η ίδια ιδέα με διαφορά περίπου 2 μηνών μπορεί να γίνει ευπρόσδεκτη ή, αντίθετα, να αλλοτριωθεί και να παρεξηγηθεί".

Σχόλια της Doris Contreras, CEO της PR Lines:

"Κατά κανόνα, οι μάνατζερ που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην επιχείρηση πιστεύουν ότι θα επιτύχουν άμεση επιτυχία, αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι για ορατά αποτελέσματα μπορεί να χρειαστείτε τουλάχιστον ένα χρόνο: θα πρέπει να εργαστείτε σκληρά για να δημιουργήσετε μια καλή ομάδα, μια καλή υπηρεσία, την πελατειακή σας βάση και την επιχειρηματική σας φήμη. Μην αγνοείτε το μάλλον σημαντικό σημείο του επιχειρηματικού σχεδιασμού. Τη στιγμή της δημιουργίας (και καθ' όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της επιχείρησης) πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο ανάπτυξης για τουλάχιστον ένα ή δύο χρόνια μπροστά. Συμβαίνει επίσης ο επικεφαλής μερικές φορές να ξεχνά ότι ολόκληρη η επιχείρησή του βασίζεται στην ομαδική εργασία. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να γνωρίζει πώς αλληλεπιδρούν οι συνάδελφοι μεταξύ τους, πόσο κίνητρο και παραγωγικότητα έχει ο κάθε ειδικός και ποιες πιο άνετες συνθήκες πρέπει να δημιουργηθούν για την ομάδα".

Η Doris Contreras συνεχίζει:

"Οι έμπειροι μάνατζερ συχνά υποτιμούν τη σημασία της διαχείρισης κρίσεων. Σε κάθε επιχείρηση σε περίπτωση ανωτέρας βίας ή κάποιων αθέμιτων ενεργειών των ανταγωνιστών οι ηγέτες πρέπει να είναι σε θέση να υπολογίζουν τους κινδύνους και να έχουν ένα προετοιμασμένο σχέδιο δράσης κατά τη διάρκεια καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί κάποιο είδος οικονομικού "ασφαλιστικού ταμείου" της επιχείρησης και να δημιουργηθεί ένα σαφώς καθορισμένο σύνολο κανόνων συμπεριφοράς σε περίπτωση κρίσης".

Σχόλια του συγγραφέα της στρατηγικής μάρκετινγκ της ηλεκτρονικής υπηρεσίας για την παραγγελία διαφόρων υπηρεσιών βελτίωσης και συντήρησης σπιτιού OnlineRenovate Adam Hicks:

"Η πιο συνηθισμένη παρανόηση για έναν ηγέτη είναι ότι μπορεί να εποπτεύει αποτελεσματικά τους ανθρώπους. Ένας νέος ηγέτης είναι πάντα μια δύσκολη περίπτωση, καθώς, παρά το γεγονός ότι ο ηγέτης είναι εξ ορισμού μια ισχυρή προσωπικότητα, το αφεντικό εξακολουθεί να απαιτεί εμπειρία, κατά την άποψή μου, καθώς και ειδικές δεξιότητες, όπως η ικανότητα κατανόησης των ανθρώπων. Πιστεύω ότι οι βασικές λειτουργίες κάθε ηγέτη είναι ο σχεδιασμός, ο έλεγχος και το ανθρώπινο δυναμικό. Χωρίς αυτές τις τρεις ελάχιστες ικανότητες, ο διευθυντής δεν είναι διευθυντής.

Οι εξελιγμένοι έμπειροι μάνατζερ συχνά φτάνουν στα άκρα. Όσο παράδοξο κι αν είναι, καθώς κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, ένας πραγματικά ταλαντούχος και ισχυρός μάνατζερ πρέπει να είναι συντηρητικός και δημοκράτης, σχολαστικός και χαοτικός δημιουργός, ψυχολόγος και ανθρωπιστής και τύραννος. Ιδιαίτερα λυπηρό, αν ένας μάνατζερ έχει φτάσει στο επίπεδο της ανικανότητάς του και έχει περάσει το μέγιστο επίπεδο και έχει αποδειχθεί ότι πετάει πολύ ψηλά. Τέτοιοι ηγέτες ρητά ή διαισθητικά υποφέρουν και φέρνουν μια ανθυγιεινή ατμόσφαιρα αβεβαιότητας και χάους. Αυτό το τελευταίο λάθος: ο νεαρός "μη αρχηγός" δεν πρέπει να ηγείται και οι μεγαλύτεροι πρέπει να είναι σοφότεροι και να "μένουν στα τελευταία τους".

Σχόλια του Harry Fernandez, εμπειρογνώμονα σε θέματα καινοτομίας και εμπορευματοποίησης της υποκατάστασης εισαγωγών:

"Σήμερα, η πιο κοινή παρανόηση είναι ότι το 97,5% των στελεχών πιστεύει ότι η επιχείρησή τους είναι ένα προϊόν. Όχι! Η επιχείρηση δεν είναι προϊόν ή υπηρεσία, αλλά μια διαδικασία επίλυσης προβλημάτων για τα χρήματα του πελάτη. Δυστυχώς, τα περισσότερα στελέχη είναι ερωτευμένα με το προϊόν τους, δεν έχουν καμία σχέση με την αγορά και δεν παρατηρούν ότι η αντίδραση που προέρχεται από τους καταναλωτές, είτε είναι θετική είτε αρνητική. Το δεύτερο πράγμα για το οποίο οι ηγέτες κάνουν λάθος είναι η αξία για τον πελάτη. Μπορεί να αναρωτηθείτε ποια είναι η αξία. Είναι το πρόβλημα για το οποίο ο άλλος είναι διατεθειμένος να πληρώσει. Επομένως, εάν οι πελάτες σας δεν κατανοούν την αξία, δεν θα αγοράσουν. Και δεν αγοράζουν το προϊόν (ή την υπηρεσία) σας, τότε δεν καταλαβαίνουν τι έχετε να προσφέρετε, ποια αξία. Σε αυτή την περίπτωση, εστιάζετε σε κάτι άλλο".