Korkunç Sözler: Tacizci İş Arkadaşlarına ve Astlara Nasıl Tepki Verilir?

Konuşma sırasında iş arkadaşınız sizi anında rahatsız eden bir şey söyledi. Sadece şaka yaptıklarını düşünüyorlardı ancak sözleri kulağa hoş gelmiyordu - hatta küfürlü, ırkçı veya cinsiyetçi imalar içeriyordu. Böyle bir durumda ne yapmalısınız? İş arkadaşınızın olumsuz tepkisini kışkırtmadan dikkatleri küfürlü sözlere çekebilir misiniz? Bu, genel olarak itibarınız ve kariyeriniz için riskli olur mu?

Durum gerçekten karmaşıktır. Kaliforniya Üniversitesi Hastings College'da İş Yaşamı Hukuku Merkezi'nin kurucusu ve başkanı olan Joan Williams'a göre bu tür kararlar, işyerindeki önyargılarla bağlantılı iki tatsız konuyu içerdiğinden risk taşımaktadır: duyduğunuz şeyin gerçekten bir düşmanlık eylemi olduğuna dair belirsizlik ve tepkiniz nedeniyle cezalandırılma korkusu. Bu tür durumlarda şüpheler tamamen doğaldır: kişiyi doğru anladığınızdan ya da sadece şaka yaptığından emin değilsinizdir.

Bu durumda mutlaka bir cevap vereceğinizi düşünseniz bile, gerçek sizi yanıltabilir. Western Washington Üniversitesi Uluslararası Araştırma Merkezi Başkanı Alexander Zopp ve meslektaşlarının araştırmasına göre, insanların bekledikleri tepki ile gerçek tepkileri arasında tutarsızlık var. İşte bir dahaki sefere birisi size küfürlü bir şey söylediğinde nasıl davranmanız gerektiğine dair bazı tavsiyeler.

"The first step is to decide whether you should attract attention to the abusive words. Undoubtedly there is a whole number of important reasons for that. To raise your self-esteem and to get rid of racism among the staff are worthy reasons, Williams says. “Your silence signalizes that everything is alright. In fact, you permitted the person to act the same again and again”, he believes. Probably, you get a chance to change your colleague’s behaviour to the better, and such a chance shouldn’t be missed. Zopp’s research shows that the appropriate reaction to the abusive behaviour in the moment when it occurred may lead to the positive changes in the future."

Eğer rahatsız edenin başındaysanız, şansınız daha yüksektir. Yöneticiler, çalışanlardan hiç kimsenin tehdit edilmemesini ya da iş yerinde kendini garip hissetmemesini sağlamaktan (bazen yasalar gereği) sorumludur. Dahası Williams, araştırmaların, tacizcinin karşı olduğu kategoriye ait değilseniz etkinizin daha güçlü olacağını gösterdiğini belirtiyor: "Örneğin, cinsiyetçilik söz konusu olduğunda, kadınları savunan erkekler daha inandırıcı geliyor. Onlara daha çok güveniyoruz çünkü istismara uğramaktan endişe etmiyorlar".

Williams, kiminle karşı karşıya olduğunuzu, o kişinin tepkisinin ne olacağını ve eğer onunla yüzleşirseniz bunun bedelinin ne olacağını düşünmeniz gerektiğini de ekliyor. Tepki basitçe küçümseyici ("Abartıyorsun. Ben sadece şaka yapıyordum") ya da savunmacı ("Beni neyle suçluyorsun?") olabilir. Bu kişinin itirazlara genellikle nasıl yanıt verdiğini hatırlayın. İç gözlem onlar için tipik midir? Niyetleri iyi mi? Kişinin sizin üzerinizde otoritesi olup olmadığını ve davranışınızdan dolayı cezalandırılma olasılığınızı da göz önünde bulundurmak önemlidir. Zopp, "Kişisel güvenliğiniz ya da işiniz tehlikede" diyor. Özellikle bu durum, istismara uğrayan grubu temsil ettiğiniz zaman söz konusudur. Williams'ın araştırması, kadınların ve ırksal azınlıkların azim göstermeye çalıştıklarında daha sert bir yanıtla karşılaştıklarını gösteriyor. Bu hiçbir şey söylememeniz gerektiği anlamına gelmiyor, ancak sonuçlarını göz önünde bulundurmanız önemli. Bununla birlikte, en önemli amacınız işinizi korumaksa, muhtemelen yüzleşmeye girmemelisiniz.

Eğer konuşmaya karar verirseniz, duruma karşınızdaki kişi sizi kırmak istememiş gibi yaklaşın. Williams'ın açıkladığı gibi, çoğu durumda, suçlu davranışının nasıl yorumlanabileceğinden şüphelenmez ve bunu anlayamaz. Şefkat gösterin, siz de hata yapmış olmalısınız. Williams, "Herkes bir zamanlar yüzünü kaybetmiştir, siz de mükemmel değilsiniz" diyor. Sonradan acı bir şekilde pişmanlık duyduğunuz bir şey söylediğinizde muhtemelen kendi deneyimlerinizden bir örnek paylaşmalısınız. Benzer bir durumda kaldığınızı belirtmek, karşınızdaki kişinin savunmacı tepkisini azaltabilir ve sizin bakış açınıza daha duyarlı hale gelmesini sağlayabilir.

Do not throw hasty accusations. Zopp's research points out that harsh remarks - for example, "this is racism" - lead to more intensive defensive actions. Zopp is convinced that most people make a mountain out of a molehill, displaying excessive harshness: "The word "racism” reminds us about the adherents of the ideas of white domination, the Ku Klux Klan and the burning crosses - any hint of it will be unpleasant." Williams agrees: "By entering into confrontation with the abuser, you can feel like a righteous person, but no one likes to hear that he is a sexist, racist or behaving insultingly."

Williams, küfürlü sözlerin hemen ardından şu tür bir soru sorulmasını önermektedir: "Ne demek istiyorsun?" veya "Sözlerin hangi bilgiye dayanıyor?". Kişiyi bir tartışmaya dahil ederek, kendi önyargılarını gözden geçirmesine ve muhtemelen tam olarak anlamadığı konuları açıklığa kavuşturmasına yardımcı olabilirsiniz. Ondan sözlerini tekrar etmesini istemek faydalı olabilir. Bu, kişinin ifadesinin gerçek anlamını ve yarattığı etkiyi düşünmesini sağlayacak ve ona sözlerini geri alma fırsatı verecektir.

Eğer kişi yorumunun küfürlü olduğunu düşünmüyorsa, belirli bir gözlem veya faydalı bir bilgi önererek ufkunu genişletmesine yardımcı olabilirsiniz. Örneğin, eğer kişi iş arkadaşınızın eve erken giderek işi savsakladığını düşünüyorsa, şu şekilde cevap verebilirsiniz: "Geçenlerde çok ilginç bir araştırma okudum, kadınlar ofisten ayrıldıklarında hep çocuklarını almaya gittiklerini düşünüyoruz. Erkekler aynı şeyi yaptığında, bunu fark etmiyoruz bile". Bunu gizli bir saldırganlık gibi görünmeyen bir ses tonuyla söylemek önemlidir. Bilgiyi paylaşma ve kişiyi önyargıları nedeniyle damgalamama niyetiniz ne kadar samimi olursa, kişinin sizi dinleme olasılığı da o kadar artacaktır.

If you decide that it's embarrassing to engage in an open confrontation, there are other ways, says Zopp. For example, you can change the subject, thereby sending a signal to a person that you do not approve of his or her remark. "We have to rely on the fact that a person has enough empathy to understand this sign," he says. You can also try to wait and see what happens. Sometimes the abuser realizes his or her mistake and apologizes.

Depending on the gravity of the insult, you can decide that you do not care about another person’s self-esteem, notes Williams: "You may have a feeling that it's time to throw down a gauntlet. If you have weighed all the pros and cons, that's fine. And if a person bristles and turns on a defensive reaction, you now have even more information about his or her true face. "

CleverControl, iş arkadaşlarının ve astlarının saldırgan davranışlarına tepki vermenin en iyi yollarını araştırmaya devam ediyor. Bırakmak mı yoksa suçlamak mı? Tacizciyle kendiniz mi ilgilenmelisiniz yoksa yöneticiye mi havale etmelisiniz? Doğru davranış nedir ve yanlış davranış nedir? Bu ve diğer sorular iki bölümden oluşan bu makalede ele alınmaktadır.

If the offensive remarks continue and you feel uneasy, perhaps it is worth drawing the attention of the management. Williams says your strength is in numbers: "Are there other people in the team who were insulted and who can provide evidence that this employee creates a hostile climate in the team? If you tried to solve the problem on your own and could not, you can tell about this in private to someone who has a higher post. " You can say: "A whole group of people found themselves in an unpleasant situation, we need your advice." Just remember, warns Williams, that "by inflating the situation, you spend most of your political capital."

Sessiz kalmanızın sonuçlarını düşünün. Cevap vermeden bir yorum bırakmak, kişiye bunu tekrar tekrar yapma izni verebilirsiniz.

Bir yönetim görevindeyseniz, hakaretlerle başa çıkmaktan sorumlu olduğunuzu unutmayın.

Kişinin söylenenler hakkında düşünmesine yardımcı olacak ve olası bir yanlış anlamayı açıklığa kavuşturacak sorular sorun.

Olumsuz sonuçları düşünmeyi unutmayın, özellikle de hakaret içeren bir yorumun hedefi şahsen siz olduysanız.

Kişinin sizi ya da bir başkasını kırmak istediğini varsaymayın; bunu kastetmemiş olması tamamen mümkündür.

Tacizciyi önyargıları olduğu için suçlamayın - bu büyük olasılıkla onu kendini savunmaya zorlayacaktır ve uzun vadede davranışını değiştirmesi pek olası değildir.

Ben Brooks just came to work to one of the best consulting companies, and he and his senior colleague were talking on a conference call with the rest of the staff. In response to some words from Ben, his colleague said: "You’re such a gay!" Brooks was so shocked that he could not even say anything. "And this is the man I admired. He helped me get a job. He did not know that I was a homosexual, and seemed to treat this as something insignificant, but I immediately felt uneasy," recalls Ben. He left the office offended and angry, asking himself whether he had moved from one end of the country to another to be called gay at work.

After calming down, he went to his colleague next morning to discuss the situation. Having found the office empty, he left a note saying that they need to talk. When a colleague met him later, Ben began the conversation in a friendly manner: "I said that if I ever offend him, I want him to tell me honestly about it. He agreed". Ben explained that his colleague's remark upset him. "He immediately apologized, but somehow not too sincere," - recalls Ben. Then Ben took a deep breath and said that he was a homosexual. "When I explained to him how much I was offended by his words, he literally pressed himself into a chair with shame," says Ben. The colleague was depressed, asked with all his heart for forgiveness, and Ben forgave him.

"We all make mistakes and deserve to be given one more chance when we recognize our mistakes and apologize," says Ben. Now he works as general manager of PILOT, a start-up that helps managers retain their talented employees. Ben and a former colleague still maintain friendly relations. "I'm sure he will never call anyone gay anymore," Brooks said.

Daniel Wagner (names and some details changed), co-owner of the company specializing in finding top managers in New York, was working for more than a year with Carol, the founder of a youth educational organization. In the process of advising on hiring leaders, he was often puzzled by Carol’s certain comments and requests. For example, one day she wrote a letter to his employees and asked to find the candidates’ photo to understand how they look. She also asked them to determine the age of applicants. After one meeting, Carol noticed that the interviewee "was dressed as if she was a Baptist." Another time, when discussing an African American candidate, she expressed a concern that the color of her skin could prevent people from taking her seriously.

All this time, Daniel tried to speak directly and honestly with Carol. "As a senior in the team, I constantly tried to improve the situation myself, before she embarrassed herself," he recalls. For example, when she asked for inappropriate information about candidates, he replied: "We do not require this information because we do not base our decision on it. We focus on knowledge and skills. " And when she asked for photos, he said: "Please do not ask us about it again. This will not work".

At the same time, he never accused her of racism or other prejudices: "I did not want to make judgments about her intentions or moral qualities ... My parents sometimes make such comments, so I know that good people sometimes act inappropriately."

Carol's reaction was different. Sometimes she denied that she said something insulting, and said: "I guess you misunderstood me." Sometimes Carol apologized. But it seems that over time, Daniel's efforts were rewarded with success. "Now she says less offensive words," Daniel admits. "It has become much better."