Bir İşveren Çalışanların Sosyal Medyasını Takip Etmeli mi?

Sosyal medya ve çevrimiçi kültür halihazırda modern yaşamın ayrılmaz bir parçasıdır - günümüzde dijital bir varlığa sahip olmamak neredeyse imkansızdır. Elbette bu varlık artık çevrimdışı yaşamdan soyutlanmış olarak değil, onun bir uzantısı olarak görülüyor. Bunu akılda tutarak, çalışanların sosyal medyasını takip etmek bir işveren için gerekli mi?

İnternette istediğinizi söyleyebildiğiniz zamanlar çoktan geride kaldı; artık çevrimiçi iletişim yasalara ve yeni ahlaki ve etik kurallara tabidir. Çalışanlarınızdan biri geniş bir kitleye sahip bir influencer olabilir ve söylediği her şey hem sizin hem de şirketinizin imajını etkileyebilir.

Bunu akılda tutarak, çalışanların sosyal medyasını izlemek, özellikle her zaman halkla yakın çalışan şirketler için temel öneme sahip olabilir.

Peki bu konuşmaya nasıl başlayacağız? Çalışanların sosyal medya takibinin yasal sınırları nelerdir? Çalışanların iş ortamı dışında profesyonel bir imaj sergilemeleri ne ölçüde zorunlu tutulabilir?

Bu makalede bu ve diğer birçok soruyu yanıtlayacağız. Elbette ana soru ile başlayacağız.

Çalışanların sosyal medyasını takip etmek, pek çok tartışmayı beraberinde getiren tartışmalı bir konudur. Bu uygulamanın lehinde ve aleyhinde argümanlar vardır ve sorunun cevabı işin doğası, şirket kültürü, yerel yasa ve yönetmelikler ve gizlilik ile güvenlik arasındaki denge gibi birçok faktöre bağlıdır.

Bir yandan işverenler, şirketi olası yasal sorunlardan korumak için çalışanların sosyal medyasını izlemenin gerekli olduğuna inanabilir. Bu şekilde, işverenler çalışanların çevrimiçi ortamda uygun şekilde davrandıklarından emin olacaklardır.

Çalışanların mesai saatleri dışında da şirketi temsil ettiğini ve çalışanların düzenlenmemiş çevrimiçi davranışlarının işverenin itibarını olumsuz etkileyebileceğini iddia edebilirler. Olumsuz durumlarda, bu tür bir senaryonun gerçekleşmesi oldukça muhtemeldir.

Öte yandan, mahremiyet savunucuları, çalışanların sosyal medyasının izlenmesinin mahremiyetin ihlali olduğunu ve zehirli bir çalışma ortamı yaratabileceğini savunmaktadır. Bu kişiler, çalışanların özel hayatlarında mahremiyet hakkına sahip olduklarını ve şirketlerin sosyal medya takibini keyfi bir şekilde kullanarak çalışanları işle ilgisi olmayan şeylerden dolayı cezalandırabileceğini ileri sürmektedir.

Genel olarak, bir işveren personelinin sosyal medyasını takip etmeye karar verirse, şirketin bunu neden yaptığını, hangi bilgilerin toplanacağını ve toplanan verileri nasıl kullanacağını ortaya koyan açık ve şeffaf bir politikaya sahip olmalıdır.

Buna ek olarak, şirket çalışan gizliliğiyle ilgili yerel yasa ve yönetmeliklerin farkında olmalı ve izlemenin bu yasaları ihlal etmediğinden emin olmalıdır.

Kanun ve yönetmeliklerden bahsetmişken...

Ne yazık ki mevzuat bu konuda açık değildir.

İşyerinde fiziksel izleme (örneğin kameralar aracılığıyla) ve özel yazılımlar kullanarak üretkenliğin izlenmesi konusunda pek çok tartışma var.

Fiziksel izleme ile ilgili olarak, şirketlerin, çalışanların onur ve haysiyet haklarını ihlal etmedikleri sürece kamera kullanabilecekleri konusunda görüş birliği bulunmaktadır. Örneğin banyolara kamera yerleştirilmesi kesinlikle yasaktır.

İşveren sadece şirkete ait cihazları izliyorsa ve çalışanı önceden bilgilendiriyorsa çalışan izleme yazılımına izin verilir. Aksi takdirde, çalışanın yazılımın kendi ekipmanına yüklenmesine izin vermesi gerekmez.

Ancak, çalışanların sosyal medya takibi söz konusu olduğunda, hiçbir şey belirlenmemiştir.

Kural olarak, bir şirket denetim uygulayabilir, ancak bu politika işe alım anından itibaren şeffaf olmalıdır. Çalışanlar, işverenin kendilerini hangi kriterlere göre izlediğini, bu kriterlerin uygulanma nedenini ve şirketin bu verilerin kullanımına ilişkin politikalarını her zaman bilmelidir.

Şüpheye düştüğünüzde, çalışan üzerindeki herhangi bir olumsuz psikolojik etkinin mevzuat tarafından hoş karşılanmadığını unutmayın, bu nedenle çalışan ve işveren arasında net ve açık bir iletişim hattı her zaman ileriye giden yoldur.

Bir çalışanın sosyal medyasının izlenmesi, gönderiler, yorumlar ve mesajlar dahil olmak üzere sosyal medya faaliyetlerinin izlenmesi ve analiz edilmesi eylemidir. Bu faaliyetler genellikle dijital ayak izi olarak adlandırılır.

İşverenler bu uygulamayı, şirketin itibarına veya faaliyetlerine zarar verebilecek herhangi bir davranışı tespit etmek amacıyla çalışanlarının çevrimiçi faaliyetlerini izlemek için kullanır. Bu uygulama, uygunsuz, saldırgan veya şirketin markasına zararlı olarak yorumlanabilecek her türlü faaliyeti içerebilir.

Bu takibin gerekçeleri, pazarlama amaçları, güvenlik, cezai soruşturma ve hatta iş başvurusunda bulunanların bilgilerinin analizi dahil olmak üzere çok çeşitli olabilir. İşverenler bağlamında, sosyal medya takibi bir adayın bir işe uygunluğunu değerlendirmek veya mevcut çalışanların çevrimiçi faaliyetlerini izlemek için kullanılabilir.

İşverenlerin sosyal medya takibi yapmalarının ana nedenlerinden biri, kendilerini istihdam ilişkileriyle bağlantılı potansiyel yasal sorunlardan korumaktır.

Örneğin, bir çalışan sosyal medyada taciz veya ayrımcılık olarak değerlendirilebilecek bir şey paylaşırsa, işveren bunu durdurmak için harekete geçmediği için sorumlu tutulabilir.

Sosyal medya izleme, potansiyel sorunları daha ciddi hale gelmeden önce tespit etmek için de değerli olabilir. Örneğin, bir çalışan işi veya iş arkadaşları hakkında olumsuz şeyler paylaşmaya devam ediyorsa, bu mutsuz olduğunun ve şirketten ayrılma riski taşıdığının bir işareti olabilir.

İşverenler sosyal medya faaliyetlerini izlemek için birçok farklı araç ve teknik kullanabilir. Bazı şirketler sosyal medya platformlarını belirli anahtar kelimeler veya ifadeler için otomatik olarak tarayan yazılımlar kullanırken, diğerleri diğer çalışanlar veya üçüncü taraf şirketler tarafından manuel izlemeye güvenmektedir.

Mevzuat muğlak olduğundan, her şey şirketin politikalarına ve bunların çalışana ne kadar açık bir şekilde sunulduğuna bağlıdır.

Büyük şirketler genellikle çalışanlarıyla, çalışanın şirket veya markaları hakkında kötü konuşamayacağı, gizli bilgileri paylaşamayacağı veya ürün veya diğer çalışanlar hakkında çevrimiçi dedikodu yapamayacağı bir anlaşma yapar. Bu anlaşmalar aynı zamanda çalışanların şirket adına çevrimiçi iletişimini de yönetir.

Bazı durumlarda, izleme daha da ileri giderek çalışanın çevrimiçi ve çevrimdışı olarak belirli bir ahlaki imajı korumasını gerektirir. Örneğin, şirketin itibarını zedeleyebileceğinden, küfür etmek veya samimi fotoğraflar yayınlamak kabul edilemez olabilir. İşverenin bu standartları işe almadan önce adayla her zaman görüşmesi gerektiğini unutmamak önemlidir.

Çalışanların sosyal medyasını izlemenin bir başka yönü de mesai saatleri içinde sosyal medya kullanımıyla ilgilidir. Bu durumda işveren, mesai saatleri içinde sosyal medyadaki faaliyetlerinizi ve sohbetlerinizi takip etmek için çalışan izleme yazılımı kullanabilir.

Bunun için çeşitli programlar kullanılabilir, örneğin CleverControl. Çalışanın sosyal medyada ne kadar zaman geçirdiğini, hangi sosyal medyayı kullandığını ve hangi web sayfalarını ziyaret ettiğini takip edebilir. Program ayrıca ziyaret edilen web sayfalarının ekran görüntülerini alabilir ve tüm tuş vuruşlarını (gönderiler ve yazılan mesajlar dahil) yakalayabilir.

Bahsedilmesi gereken bir diğer önemli husus da influencer'ların işe alınmasına ilişkin uygulamalardır.

Influencers are famous "digital personalities", sometimes with audiences in the millions and, therefore, highly impactful in relation to public opinions of the company.

Elbette iptal kültüründen bahsetmeden influencer'lar hakkında konuşmak mümkün değil.

İptal kültürü, bir kişi ya da grubun saldırgan ya da kabul edilemez olduğu düşünülen bir ifade ya da eylem nedeniyle kamusal eleştiri ve reddedilmenin hedefi olduğu sosyal bir olgudur. Bu kültür esas olarak, kullanıcıların görüşlerini ifade edebilecekleri ve uygunsuz olduğu düşünülen davranışlara dikkat çekebilecekleri bir platforma sahip oldukları sosyal ağlarda gelişmiştir.

İptal kültürü genellikle sosyal medyanın ve kamuoyunun büyük baskısına maruz kalan etkili kişilere, ünlülere, kamuya mal olmuş kişilere ve şirketlere odaklanır. Amaç, bu kişi ya da kurumları saldırgan ya da zararlı olduğu düşünülen davranışlarından sorumlu tutmak ve bazı durumlarda özür dilemelerini ya da davranışlarını değiştirmelerini talep etmektir.

Bu nedenle, işveren her zaman çalışanlar arasındaki etkileyicileri, bunların nişlerini ve kitlelerinin boyutunu tespit etmeye çalışmalıdır. Doğru bir yaklaşımla bu çalışma olası sorunların önüne geçebileceği gibi şirkete de fayda sağlayabilir. Etkileyen çalışan kendi kitlesini şirketle paylaşarak yeni müşteriler kazanabilir.

Sonuç olarak, çalışanların sosyal medya takibi işverenler için değerli bir araç olabilir, ancak potansiyel dezavantajları da yok değildir. İşverenlerin gerekli izleme ihtiyacını çalışanlarının gizlilik haklarıyla dengelemeleri ve izleme politikalarının şeffaf ve şirketin genel kültürü ve değerleriyle tutarlı olmasını sağlamaları gerekir.

Şirketiniz sosyal medya izleme politikaları uygulamayı düşünüyorsa, çalışanlarınızla açık ve dürüst bir iletişim kurmalı ve sağladıkları geri bildirimlere göre değişiklikler yapmaya istekli olmalısınız.

Bunu yaparak, izleme politikalarınızın etkili olmasını ve çalışanlarınız tarafından iyi algılanmasını sağlayabilirsiniz. Sosyal medya izlemenin gerekli olup olmadığını belirlemek, her şirketin kendi özel ihtiyaçlarına ve koşullarına bağlıdır.

Yine de işverenler en iyi uygulamaları takip ederek ve çalışanlarına karşı şeffaf davranarak sosyal medya izlemeyi şirketlerinin itibarını ve operasyonlarını korumak için değerli bir araç olarak kullanabilirler. Sadece her iki tarafı da dengeleyin.